Cerkiew Opieki Matki Bożej w Wołowcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Opieki Matki Bożej
A-476 z dnia 29.01.1987.
cerkiew filialna
Ilustracja
Elewacja południowa
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Wołowiec

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

przemysko-gorlicka

Wezwanie

Opieki Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

1/14 października

Położenie na mapie gminy Sękowa
Mapa konturowa gminy Sękowa, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wołowiec, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wołowiec, cerkiew”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Wołowiec, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wołowiec, cerkiew”
Ziemia49°31′00,3″N 21°21′28,0″E/49,516750 21,357778
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew pod wezwaniem Opieki Matki Bożej – dawna cerkiew greckokatolicka w Wołowcu, zbudowana w XVIII wieku.

Od lat 1960. prawosławna cerkiew filialna. Należy do parafii Świętych Kosmy i Damiana w Bartnem, w dekanacie Gorlice diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Wołowcu została wzniesiona w XVIII wieku jako świątynia parafii greckokatolickiej. W 1927, gdy większość mieszkańców Wołowca przeszła do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w czasie tzw. schizmy tylawskiej, cerkiew pozostała w rękach greckokatolickiej mniejszości. Po akcji „Wisła” obiekt został zaadaptowany na owczarnię i oborę. Miejscowy PGR zgodził się jednak oddać budynek grupie prawosławnych Łemków, którzy wrócili do Wołowca po 1958. Remont obiektu został przeprowadzony w 1964, kiedy to całkowicie rozebrano zniszczone prezbiterium, zastępując je nowym cztery lata później. Poważny remont cerkwi miał miejsce w latach 1990–1991. W 2009 świątynia stała się wyłączną własnością Kościoła Prawosławnego[1].

  • Widok ogólny
    Widok ogólny
  • Widok od cmentarza
    Widok od cmentarza
  • Elewacja frontowa
    Elewacja frontowa

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Wołowcu jest trójdzielna (prezbiterium, nawa główna, babiniec), orientowana, z wieżą umieszczoną nad przedsionkiem i pseudolatarnią na jej szczycie oraz łamanym namiotowym dachem. Niewielkie cebulaste kopuły znajdują się również nad nawą oraz prezbiterium. Okna w cerkwi są prostokątne i zgrupowane po trzy na bocznych ścianach nawy, znacznie szerszej od prezbiterium. Na ścianach wewnętrznych świątyni zachowała się XIX-wieczna polichromia ze scenami wizji Konstantyna Wielkiego, wzięcia proroka Eliasza do nieba na ognistym rydwanie oraz przejścia konnych wojsk Jozuego przez Jordan. Ikonostas pochodzi z XVIII wieku.

Cerkiew wpisano do rejestru zabytków 29 stycznia 1987 pod numerem A-476[2].

  • Przycerkiewny cmentarz
    Przycerkiewny cmentarz
  • W zimie
    W zimie
  • Od strony północnej
    Od strony północnej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ustawa z dnia 17 grudnia 2009 r. o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. 2010 nr 7 poz. 43), isap.sejm.gov.pl
  2. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • G. i Z. Malinowscy, E. i P. Marciniszyn, Ikony i cerkwie. Tajemnice łemkowskich świątyń, Carta Blanca, Warszawa 2009, ISBN 978-83-61444-15-2
  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, ss. 145–147, ISBN 83-89188-08-2

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Cerkwie w powiecie gorlickim

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cerkiew_Opieki_Matki_Bożej_w_Wołowcu&oldid=69611597”